

ภาพยนตร์ดำเนินเรื่องในรูปแบบโครงเรื่องแบบไม่เรียงลำดับเวลา โดยเล่าเหตุการณ์สลับกันระหว่างตัวละครต่าง ๆ ซึ่งเรื่องราวจะมาบรรจบกันในบางช่วง ด้านล่างนี้เป็นสรุปเหตุการณ์ตามลำดับเวลา
ผู้บรรยายเด็กเล่าว่า ในวันพุธ เวลา 02:17 น. ที่เมืองเมย์บรูก รัฐเพนซิลเวเนีย เด็กนักเรียนสิบเจ็ดคนจากชั้นประถมศึกษาปีที่สามของครูจัสทีน แกนดี วิ่งออกจากบ้านและหายตัวไป เหลือเพียงอเล็กซ์ ลิลลี เด็กชายเพียงคนเดียวที่ไม่หายตัวไป ส่งผลให้มีการเปิดการสอบสวนโดยเจ้าหน้าที่ตำรวจ เกือบหนึ่งเดือนต่อมา ผู้อำนวยการโรงเรียน มาร์คัส มิลเลอร์ ได้สั่งพักงานจัสทีน เนื่องจากชุมชนเริ่มสงสัยว่าเธอมีส่วนเกี่ยวข้องกับการหายตัวไปของเด็ก ๆ จัสทีนซึ่งอยู่ในภาวะซึมเศร้าและถูกสังคมรังเกียจ
ได้กลับไปติดสุราอีกครั้ง และหันไปหาพอล มอร์แกน อดีตแฟนซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจ ขณะเดียวกัน อาร์เชอร์ กราฟ บิดาของหนึ่งในเด็กที่หายตัวไป คอยรบกวนและคุกคามจัสทีน รวมทั้งทำลายรถของเธอด้วยการพ่นคำว่า “แม่มด” ด้วยความไม่พอใจต่อการสอบสวนของตำรวจที่ไร้ประสิทธิภาพ เขาจึงเริ่มสืบเรื่องด้วยตนเอง จัสทีนเป็นห่วงความปลอดภัยของอเล็กซ์ จึงติดตามเขากลับบ้านและพบว่าหน้าต่างทุกบานถูกปิดด้วยหนังสือพิมพ์ และพ่อแม่ของอเล็กซ์นั่งนิ่งอยู่บนโซฟา เธอแจ้งมาร์คัสและยืนกรานให้ตรวจสอบบ้านของอเล็กซ์ ทั้งจัสทีนและอาร์เชอร์ต่างฝันถึงเด็กที่หายตัวไปและหญิงลึกลับแต่งหน้าเหมือนตัวตลก วันหนึ่ง จัสทีนกลับไปที่บ้านของอเล็กซ์ แต่เผลอหลับอยู่ในรถ แม่ของอเล็กซ์ซึ่งเดินเหมือนหุ่นเชิดออกจากบ้านและตัดผมของจัสทีนไปหนึ่งปอย


แมวตัวนั้นนั่งดูหนังตรงแถวc
#รีวิวหนัง โนสปอย
#Weapons
.
1. ตอนแรกคิดว่าเป็นหนังสยองขวัญธรรมดา เข้าโรงไปด้วยฟีลอยากดูอะไรแฉะ ๆ เลือดสาด ๆ น่ากลัวแบบเจอผี แต่ไม่ใช่จ้า
2. หนังรื่องนี้มันเหนือชั้นกว่ามาก ความน่ากลัวที่ไม่ได้เกิดจากฉาก jumpscare แต่มันลากความสยองเข้าไปสะเทือนถึง trauma ในใจเลยทีเดียว
3. เรื่องย่อ (แบบที่พอเปิดเผยได้) เมื่อจู่ๆ เด็กนักเรียนในชั้นเรียนเดียวกัน หายตัวไปพร้อมกัน เวลาเดียวกัน ไม่มีร่องรอย ไม่มีสัญญาณ แต่สิ่งที่ชวนขนลุกกว่านั้น คือ “ทุกคน” ต่างพากันคิดว่า ครูจัสตีน ผู้หญิงที่ใจดีที่สุดในโรงเรียน อาจเป็นคนทำ ทั้งๆที่ ไม่มีใครเคยเห็นเธอโกรธ ไม่มีใครเคยได้ยินเสียงเธอตะคอก แต่ไม่มีใครรู้… ว่าในคืนที่เด็กหาย…เธออยู่ที่ไหน?
4. นี่ชอบประเด็นของหนังมาก มันสะท้อนถึงตัวเอง และบางคนในสังคม ที่บางครั้ง… เราอาจเผลอรู้ หรือเห็นอะไรบางอย่าง ทั้งๆที่รู้ว่าไม่ใช่ แทนที่จะทำอะไร แต่กลับเลือกเก็บไว้ในใจ แล้วท้ายที่สุดมันกลายเป็นอาวุธที่ย้อนกลับมาทำร้ายตัวเอง
5. Weapons ไม่ใช่แค่หนังสืบสวน ,ระทึกขวัญ แต่ประเด็นมันสะท้อนไปถึงคนที่ไม่มีเสียงในสังคม คนที่ถูกมองข้าม คนที่อยากจะตะโกนขอความช่วยเหลือ แต่ไม่มีใครฟัง คนที่ถูกกล่าวหาให้ผิด ความโกรธแค้น ความเพิกเฉย ปกปิดปัญหา ผ่านการเล่าเรื่องตัดสลับมุมมองของตัวละคร จนเป็นอาวุธอันทรงพลัง หรือที่เรียกว่าซ่องแตกในตอนท้าย 5555
6.เพราะองค์สุดท้ายของเรื่องที่ทั้งพีค ทั้งกลัวทั้งขำ มันแปลกใหม่และสะท้อนถึงสังคมที่มองข้ามความรุนแรงเล็กๆ แต่ส่งผลสะเทิอนใจอย่างยิ่งใหญ่ นี่ว่าไม่มีใครเดาตอนจบได้แน่นอนค่ะ #นี่เลี่ยงสปอยเนื้อหาหลักแล้วนะคะ 5555